Blaffen bij de bel

Wat velen niet weten, is dat blaffen bij de bel vrijwel nooit komt van spanning rondom de bel zelf (tenzij je een absurd harde bel hebt).

Deze reactie op het geluid van de bel is eigenlijk een Pavlov-reactie op hetgeen wat erna gaat komen wat echt spanning geeft: bezoek!

Bij doodles die blaffen bij de bel zie je daarom vaak ook verhoogd enthousiasme/spanning bij bezoek. Ze springen tegen het bezoek op, of ze deze nou kennen of niet. Ook blijven ze tijdens het bezoek steeds "aan" staan en komen niet tot rust.

Wat te doen?

Je wilt de onderliggende emotie mbt enthousiasme/spanning bij bezoek aanpakken. Dan stopt ook het blaffen bij de bel!

Dit kun je doen door deze stappen te volgen als er bezoek komt:
1) de bel gaat: strooi een handje snoepjes in de woonkamer
2) ga met je rug voor de gang/achterdeur staan en zeg "terug"
3) doe de deur achter je rug open, ga er doorheen en sluit deze
4) laat het bezoek binnen en vraag ze je doodle te negeren tot deze rustig is en even te wachten
5) loop voor je bezoek uit terug de woonkamer in
6) blijf in de deuropening stil staan en blokkeer je doodle om richting het bezoek te gaan
7) dit heet splitsen, en is hondentaal voor: geen zorgen, ik neem de verantwoordelijkheid, geef even ruimte
8) als je doodle wegloopt (zeg anders nog eens terug) mag je bezoek rustig binnen komen
9) loop nu naar de keuken/snackkast en laat je doodle volgen
10) geef je doodle iets heerlijks te kauwen!!! (denk: rauw mergpijpje, schenkel, een varkensoor, met vet gevulde hoef, etc)*

*Deze laatste stap is cruciaal om de associatie met bezoek (en dus ook de bel) ontspannen te maken.

Door al deze stappen te volgen, wordt
- de associatie met de bel direct aangepakt dmv snoepjes strooien
- zorg je dat je doodle leert bezoek te benaderen vanuit afstand en rust: dit is eigenlijk normaal en sociaal hondengedrag. Dmv splitsen en terug wijzen.
- wordt de associatie ontspannen door het kauwen 🍗>🦴

Bel = ontspannen